Vervelen kost geld

Nou ja, op zich niet natuurlijk, maar het ligt eraan hoe je de verveling invult. Heb je vrije tijd en ga je lekker even een boek lezen, tv kijken, opruimen, rondje fietsen gewoon lekker even voor je uitstaren in de natuur, noem maar op, dan kost het natuurlijk niks, maar er zijn veel mensen die vrije tijd op vullen met bezoekje aan de stad, woonwinkels of de action zonder specifiek doel. En daar schuilt het gevaar, vooral bij winkels als de Action want de prijzen zijn niet zo hoog en er lijkt altijd wel iets in de schappen te liggen wat gezellig is voor in huis of handig. En zo heb je toch weer een paar euro of meer uitgegeven aan spullen die je wellicht niet had gekocht als je je niet had verveeld. Of als je naar de stad gaat, en het is uitverkoop, is de verleiding om het zoveelste shirtje te kopen ook aanwezig, want het is afgeprijsd, maar had je dat shirtje nu echt nodig, of hangen er al 20 verschillende in je kast? Ik noem dit kort-geluk kopen, je vervelingstijd is gevuld en je bent 10 minuten blij met je aankoop maar daarna is dat geluksgevoel al weer gauw voorbij.

Het kort-geluk kopen komt vaak ook voort uit persoonlijke problemen zoals ongelukkig zijn in een relatie, een traumaverwerking, niet alleen kunnen zijn, stress, etc. Vervolgens wordt je huis gevuld met deze kort-geluk aankopen en krijg je er weer onrust van dat je huis uitpuilt met spullen en wordt je nog ongelukkiger. Een mooi voorbeeld is het tv programma "Je huis op orde" waar je eigenlijk altijd wel een diepere oorzaak kan zien van het koop en bewaar gedrag. 

Bijkomend financieel gevaar van shoppen, is dat je vaak ook nog eens lekker buiten de deur gaat lunchen wat ook weer duurder is dan thuis en zo is zo’n verveelmoment in ene best prijzig geworden.

Ik voorkom dit door niet uit verveling te gaan shoppen, en op een lijstje bij te houden wat ik wel nodig heb zodat ik bij een bewust geplande shopsessie, weet wat ik wel wil kopen en wat niet. En als ik dan wat koop, dat ik zeker weet daar ook voor langere tijd echt blij mee ben. 

Als rasechte consuminderaar merk ik ook dat ik totaal geen behoefte heb aan dingen kopen die geen eerste levensbehoefte zijn. Dat is geen zuinigheid, maar een 2e natuur geworden. Hoe langer je geen spullen koopt, hoe meer je daarvan afkickt en je het gaat zien als onzin-aankopen.

Kost bij jou verveling wel eens geld?